Η πιο hardore έκδοση του Focus RS Mk2 που υπήρχε στην ευρωπαϊκή αγορά σε 500 μόλις κομμάτια. Αυτό υποδηλώνε και η ονομασία του (RS500), ενώ η έκδοση αυτή θα αποτελούσε και την πιο γρήγορη έκδοση για την δεύτερη γενιά του RS.Ο 5κύλινδρος υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας των 2,5 λίτρων που εφοδίαζε και το «απλό» RS είχε «πάρει αναβολικά» ανεβάζοντας τη δύναμή του στους 350 ίππους με τη ροπή να φτάνει τα 460 Nm (από 305 και 440 Nm αντίστοιχα στο RS). Συγκεκριμένα είχε αλλαχτεί το σύστημα εισαγωγής με μεγαλύτερο πλέον intercooler αλλά και φίλτρο αέρος όπως επίσης και το σύστημα εξαγωγής με μεγαλύτερης διαμέτρου σωλήνα εξαγωγής (downpipe). Αναβάθμιση είχε υποστεί και η χαρτογράφηση της ηλεκτρονικής μονάδας του κινητήρα καθώς επίσης είχε αυξηθεί η πίεση υπερπλήρωσης του turbo ενώ αναβαθμισμένη ήταν και η αντλία καυσίμου. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα η διαδικασία του 0-100 να πραγματοποιείται σε μόλις 5,6 δεύτερα με την τελική να φτάνει τα 263χμ./ώρα.Αλλαγές σε ανάρτηση και φρένα δεν κρίθηκαν αναγκαίες από την εταιρεία καθώς οι επιλογές που είχαν γίνει στο «απλό» Focus RS στέκονταν στο ύψος των πιο «απαιτητικών» περιστάσεων των extreme εκδόσεων RS500. Είναι φυσικό ότι η επαναστατική εμπρός ανάρτηση με το σύστημα RevoKnuckle όπως και το διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης της Quaife είχαν διατηρηθεί . Ο καθαρόαιμος χαρακτήρας του RS500 ενισχύθηκε και από τις αλλαγές στην εμφάνισή του. Εκτός από την χαρακτηριστική ματ μαύρη βαφή (Panther Black) του αμαξώματός του, οι μαύροι τροχοί, οι κόκκινες δαγκάνες των φρένων και το σηματάκι «500» πίσω αποτελούσαν τα κύρια στοιχεία που διαφοροποιούσαν εξωτερικά την εν λόγω έκδοση. Στο εσωτερικό, οι αλλαγές του RS500 από το RS περιορίζονταν στο ταμπελάκι της έκδοσης με τον αύξοντα αριθμό του μοντέλου παραγωγής στην «carbon look» κονσόλα καθώς και τα bucket καθίσματα σε βαθύ κόκκινο χρώμα όπως και επίσης και στις ίδιας απόχρωσης ραφές σε τιμόνι επιλογέα και πατάκια.Μόλις 5 RS500 προορίζονταν για την ελληνική αγορά, οπότε όποιος πρόλαβε? το RS500 είδε!
Η Ford, το 2009 λάνσαρε στην ελληνική αγορά το Ford Focus RS δεύτερης γενιάς. Αποτέλεσε την κορυφαία έκδοση του Focus, η οποία αποτελούσε κάτι το ξεχωριστό.
Εδώ που τα λέμε, πάντως, η λέξη ξεχωριστό δεν επαρκεί για να περιγράψει τη δεύτερη γενιά του Focus RS.Το μοντέλο, τουλάχιστον στα χαρτιά, ξέφευγε από τα όρια του ξεχωριστού και θα λέγαμε ότι έμπιπτε περισσότερο στην περιοχή του… ανήθικα προκλητικού! Πώς αλλιώς θα μπορούσε κανείς να ονομάσει ένα οικογενειακό «χάτσμπακ» με ισχύ 305 ίππων, που έφτανε τα 100 χλμ./ώρα σε 6,0 δλ. και είχε τελική ταχύτητα 263 χλμ./ώρα;
Bεβαίως, το Focus RS Mk2 έκανε τρομερή εντύπωση με την εμφάνιση του: φαρδιά φτερά, αεραγωγοί και αεροτομές εμπρός/πίσω (τρομακτικός ο πίσω διαχύτης) μαζί με τους τροχούς των 19 ιντσών σύνθεταν μια εξωτερική παρουσία που με τίποτε δεν περνούσε απαρατήρητη. Αν σε αυτά προσθέσετε και το πράσινο «φλούο» χρώμα , καταλαβαίνετε πως μιλάμε για το ιδανικό μέσο για να παραστούσε κανείς τον… Ηirvonen (οδηγός αγώνων ράλι)!
Στο εσωτερικό, το αυτοκίνητο δεν διαφοροποιούταν και πολύ από τα πιο ταπεινά αδέρφια του, τα οποία κόστιζαν τα μισά χρήματα… Ωστόσο δεν χρειάζονταν πολλά για την ευτυχία: αυτό που άξιζε πραγματικά ήταν τα καθίσματα της Recaro, καθώς και τα τρία επιπλέον όργανα στην κορυφή του ταμπλό, που αν και υπήρχαν και στο ST υποδείκνυαν τον πραγματικό χαρακτήρα του αυτοκινήτου. Κατά τ’ άλλα ο διάκοσμος συμπληρωνόταν από μια σειρά λογότυπα «RS» και από τη δήθεν επένδυση από ανθρακονήματα στην κονσόλα…
Το μόνο που ξένιζε -αρχικά τουλάχιστον- ήταν το ότι σε αντίθεση με τους αντιπάλους του, τα Mitsubishi Lancer EVO και Subaru Impreza SΤi, το κορυφαίο Focus προτιμούσε να διοχετεύσει την τεράστια ισχύ του στην άσφαλτο μόνον μέσω των μπροστινών τροχών. Η αλήθεια είναι πως οι μηχανικοί της Ford και του εξειδικευμένου τμήματός της Team RS προσπάθησαν πολύ ώστε το RS να μην ήταν ένας ακόμα… κυνηγός πεζοδρομίων, ο οποίος θα έσερνε τον δυστυχή οδηγό του από ρείθρου εις ρείθρον.
Η μπροστινή ανάρτηση του αυτοκινήτου ξανασχεδιάστηκε ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο torque-steering, δηλαδή την εγκάρσια μετατόπιση του μπροστινού άξονα κατά την επιτάχυνση, λόγω υπερβολικής ισχύος (το «ψάρεμα» κατά το κοινώς λεγόμενο). Το μυστικό της μεταμόρφωσης του RS, από δύστροπο καθαρόαιμο, σε ένα απολύτως ικανοποιητικό αυτοκίνητο υψηλών επιδόσεων λεγόταν RevoKNUCKLE. Aυτή την παράξενη ονομασία έδωσαν οι μηχανικοί της Ford στο ανασχεδιασμένο και πατενταρισμένο κάτω μέρος του γόνατου ΜcPherson, στην μπροστινή ανάρτηση του RS. Ουσιαστικά επρόκειτο για μια μετακίνηση του βασιλικού πίρου προς τα έξω (πιο κοντά στην πλήμνη του τροχού, δηλαδή) έτσι ώστε να μειωνόταν η δύναμη που ασκούταν στα ακρόμπαρα της κρεμαγιέρας και η οποία έτεινε να εκτρέψει τους μπροστινούς τροχούς, όταν το αυτοκίνητο επιτάχυνε με πλήρη ισχύ. Οι μηχανικοί της Team RS δούλεψαν πολύ ώστε να εξασφαλίσουν πώς το αυτοκίνητο θα ήταν χρηστικό και όχι ένα ταχύτατο αλλά και υπερευαίσθητο υπεραυτοκίνητο. Έτσι, το RS κατασκευαζόταν στην ίδια γραμμή παραγωγής με τα υπόλοιπα Focus, έτσι ώστε να διασφαλιζόταν ένα υψηλό επίπεδο συναρμολόγησης και μια σχετική οικονομία.
Σε ό,τι αφορά στα υπόλοιπα μηχανικά μέρη, να πούμε συνοπτικά πως ουπερτροφοδοτούμενος, πεντακύλινδρος κινητήρας των 2,5 λίτρων είχε υποστεί μεγάλες αλλαγές καθώς έφερε καινούργια έμβολα, κυλινδροκεφαλή και εκκεντροφόρους (μόνο το μπλοκ είχε μείνει ίδιο). Ο υπερσυμπιεστής εξάτμισης της Borg Warner λειτουργούσε με πίεση υπερπλήρωσης που έφτανε μέχρι τα 1,4 bar και σε συνδυασμό με το νέο λογισμικό διαχείρισης του κινητήρα, αυτό μεταφραζόταν σε 35% περισσότερη ισχύ και 38% περισσότερη ροπή.
Το RS, επίσης, είχε χαμηλώσει κατά 20 χλστ., τα μετατρόχια του είχαν αυξηθεί κατά 14 χλστ. και το αμάξωμά του είχε υποστεί εξαντλητικές δοκιμές στην αεροδυναμική σήραγγα ώστε να εξασφαλιστεί ότι τα αεροδυναμικά του βοηθήματα δημιουργούσαν την προσήκουσα κάθετη δύναμη στις υψηλές ταχύτητες, ώστε το αυτοκίνητο να έμενε ανά πάσα στιγμή κολλημένο στο δρόμο. Το αποτέλεσμα ήταν πως το RS έδινε την αίσθηση πως ήταν αρκετά γρήγορο και σε αυτό συνείσφερε το τεράστιο απόθεμα ροπής που διέθετε ο κινητήρας του, ανεξάρτητα από την επιλεγμένη σχέση στο κιβώτιο ή την ταχύτητα κίνησης. Οποιαδήποτε στιγμή ο οδηγός πίεζε το γκάζι, το αυτοκίνητο εκτοξευόταν μπροστά ταχύτατα και με έναν εκπληκτικό ήχο βγαλμένο από την… κόλαση!
Πάντως δεν ήταν μόνον οι εξαιρετικές επιδόσεις και η ηχητική επένδυση από… WRC που εντυπωσίαζαν τον οδηγό του RS, ούτε καν το ακριβές και με καλή αίσθηση τιμόνι του. Αυτό που έκανε το αυτοκίνητο να ξεχωρίζει ήταν ο υπερφυσικός τρόπος με τον οποίο περνούσε την ισχύ του στον δρόμο. Εκτός από την ανασχεδιασμένη μπροστινή ανάρτηση, ο συνδυασμός των φαρδιών ελαστικών της ContiSportContact3 της Continental σε διάσταση 235/35-19 (ελαστικό και αυτοκίνητο εξελίχθηκαν από κοινού και διατίθονταν και σε έκδοση run flat) και του πολύ καλού μπροστινού διαφορικού περιορισμένης ολίσθησης επέτρεπαν το απρόσκοπτο πέρασμα της ισχύος στο δρόμο. Δηλαδή, για να είμαστε ακριβείς, σχεδόν όλης της ισχύος του αυτοκινήτου.
Η αλήθεια είναι πως η περίσσια δύναμη δεν κρυβόταν. Κατά την επιτάχυνση με πλήρη ισχύ, το ρύγχος του RS ταλαντευόταν ελάχιστα δεξιά-αριστερά, αλλά αυτή η αντίδραση είναι αμελητέα και οπωσδήποτε δεν χαλούσε τη συνολική πολύ καλή εικόνα που έδινε το αυτοκίνητο. Θα μπορούσε κανείς να πει πως το torque-steering δεν είχε εξαφανιστεί εντελώς από τα χαρακτηριστικά του RS. Όμως, αντί το τιμόνι να… σπαρταράει στα χέρια του οδηγού στην επιτάχυνση, το RS απλώς σου υπενθύμιζε ευγενικά πως ήταν ένα πολύ ισχυρό προσθιοκίνητο αυτοκίνητο… Κατά τ’ άλλα η υψηλή ακαμψία του πλαισίου ήταν δεδομένη και πραγματικά έπρεπε να ήταν κανείς πολύ ικανός (σ.σ. ή πολύ… ανίκανος) οδηγός για να πλησιάσει τα όρια του RS.
Τα τεράστια φρένα, η συνολική δυναμική συμπεριφορά, το αποτελεσματικό μπλοκέ διαφορικό της Quaife και το άψογα ρυθμισμένο ESP συμπλήρωναν την αίσθηση απόλυτης ασφάλειας και αποτελεσματικότητας που έδινε κάθε στιγμή το Focus RS.
Το καθαρόαιμο: Ξεπήδησε από τις ειδικές διαδρομές και εντυπωσίασε όσους το οδήγησαν σε δρόμους και πίστες.
Αν και η παρουσίαση του πρωτότυπου Focus RS είχε γίνει πολύ νωρίς, η Ford καθυστέρησε σχεδόν δύο χρόνια να το βγάλει στην παραγωγή. Ο λόγος ήταν ότι οι δοκιμές εξέλιξης διήρκεσαν περισσότερο από το αναμενόμενο, μέχρι να σιγουρευτούν οι μηχανικοί της εταιρίας πως το αποτέλεσμα θα ήταν το απόλυτο προσθιοκίνητο δρόμου και όχι ένα χλιαρό hatchback με πολλά άλογα. Όταν τελικά το 2002 δόθηκε το πράσινο φως για την περιορισμένη σε 4.500 κομμάτια παραγωγή του, προσθιοκίνητα με αντίστοιχες ή μεγαλύτερες ιπποδυνάμεις υπήρχαν κι άλλα, κανένα όμως δεν είχε τον ακραίο χαρακτήρα του RS.
Το Focus της RSκείας ενός petrolhead
Από τις 4πίστονες δαγκάνες της Brembo και τους δίσκους των 325 mm μέχρι τα καθίσματα της Sparco και από τα αμορτισέρ της Sachs μέχρι το διαφορικό ATB της Quaife, κάθε γωνιά του κορυφαίου Focus είχε και το λογότυπο κάποιας καταξιωμένης στο χώρο των αγώνων εταιρίας. Και καθεμία από αυτές συνέβαλε με τον τρόπο της στη δημιουργία της συγκλονιστικής εμπειρίας οδήγησης που ονομάζεται Focus RS.
Παρότι τα 215 PS από 2.000 cc δεν ήταν πολλά και άρα δεν απαιτούσαν την χρησιμοποίηση κάποιου ιδιαίτερα μεγάλου turbo, το lag δεν απουσίαζε. Αυτό όμως ήταν και το μοναδικό μεμπτό σημείο στη συμπεριφορά του RS. Με μετατρόχια ίδια με της ασφάλτινης έκδοσης του Focus WRC, τροχούς 18”, κοφτερό τιμόνι που διοχέτευε gigabytes πληροφόρησης και ανάρτηση που δύσκολα συναντάς ακόμα και σήμερα σε αυτοκίνητο παραγωγής, το RS ήταν ένα αυτοκίνητο που τρεφόταν με βουνά και πίστες.
Μόνο σε πολύ γλιστερό οδόστρωμα εμφανίζονταν οι αδυναμίες της μπροστινής κίνησης, οπότε και τα τραβήγματα στο τιμόνι από το μπλοκέ ενοχλούσαν μερικούς. Αρκούσε λίγο καλύτερη άσφαλτος όμως για να αναθεωρήσεις όλα όσα ήξερες μέχρι χτες για τα καυτά hatchback και να μη θέλεις με τίποτα να κατέβεις από αυτό το τρενάκι, όχι του τρόμου, αλλά της χαράς.
Στην κίνηση εντός πόλης και σε συνθήκες πίεσης η κατανάλωση του RS έφτανε σε δυσθεώρητα ύψη, κάτι που σε συνδυασμό με την σκληρή ανάρτηση το καθιστούσε κουραστικό στην καθημερινή χρήση. Όμως μέχρι να φτάσει να σε κουράσει θα είχες περάσει πολύ καλά.
Ακούγοντας τα παράπονα του κοινού για μειωμένη άνεση, η Ford αποφάσισε να προσφέρει πλέον πολύ πιο «ήπια» αμορτισέρ προς αντικατάσταση των Sachs πρώτης τοποθέτησης.
Το FocusRS 2016 δείχνει ότι είναι έτοιμο να συνεχίσει την παράδοση της Fordνα κατασκευάζει επιτυχημένες εκδόσεις επιδόσεων από τα βασικά αυτοκίνητά της.
Το πρώτο δείγμα γραφής αυτής της κληρονομιάς είχε να κάνει με τη συνεργασία της εταιρείας με τη Lotus, που απέφερε εν έτει 1963 τη θρυλική LotusCortinaMk1. Εκείνα τα χρόνια, πίσω στα ’80s, η Ford δημιούργησε ουσιαστικά μια νέα μάρκα, την XR, που τη βοηθούσε να πουλά αμέτρητα Fiesta, Escort και Sierra. Αλλά το όνομα αυτό άρχισε να ταλανίζεται από πολλά αστεία εις βάρος του σχετικά με τον «Essex men» και ύστερα από κάμποση περισυλλογή, η Ford επανήλθε με τον αντικαταστάτη του. Τα αυτοκίνητα της Ford με το προσωνύμιο ST έμελλαν να χαρακτηρίζουν φανταστικά αυτοκίνητα, όπως είναι σήμερα τα Fiesta ST και Focus ST. Ωστόσο, υπάρχει ένα μοτίβο της Ford σαφώς πιο ισχυρό απ’ όλα τους. Είναι συνήθως, αλλά όχι αποκλειστικά,προορισμένο για μοντέλα που έχουν υποστεί εξέλιξη αιχμής που συχνά προετοιμάζονται για αγώνες στην πίστα ή στο δρόμο, ή για κάποιον ειδικό προορισμό. Είναι τα θρυλικά διακριτικά RS ή, αν θέλετε, RallySport και με αυτά σημάνθηκαν μέχρι τώρα 21 μοντέλα.
Hγένεση του RallyeSport και τα προγενέστερα χρόνια
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60, η Ford είχε σημαντικές επιτυχίες με μοντέλα όπως η Cortina Lotus (το επίσημο όνομά της), τον πιο αδύναμο συγγενή της, την CortinaGT, και το EscortTwinCamΜκ1. Για να διατηρήσει την επιτυχημένη πορεία, η Ford αποφάσισε ότι τα προσεχή μοντέλα επιδόσεων της γκάμας της θα μπορούσαν να προέρχονται από μια μονάδα που θα είχε τη βάση της στο Aveley του Essex. Έτσι, το 1970, εγκαθίσταται εκεί το τμήμα Ford AdvancedVehicleOperations (AVO). Αυτή η ειδική μονάδα είχε της εξής απλή αποστολή: Να σχεδιάζει, να εξελίσσει και να κατασκευάζει μοντέλα υψηλών επιδόσεων που θα προέρχονται από στάνταρ μοντέλα παραγωγής, για χρήση στο δρόμο, στην πίστα ή και στα δύο.
Το Ford Advanced Vehicle Operations δεν άργησε να φέρει καρπούς. Πριν καλά καλά στεγνώσει το βάψιμο στα νέα γραφεία της, ο ομάδα του AVO λανσάρισε το RS1600 τον Ιανουάριο του 1970. Κάτω από το καπό φορούσε τον 1,6λιτρο κινητήρα BDA που είχε η Ford στη Formula 2. Με δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής που κινούνταν με λουρί και 16βάλβιδο καπάκι, η μέγιστη ισχύς έφτανε τους 120 PS. Επιπλέον, τα αυτοκίνητα πωλούνταν μέσω του νέουδικτύου Rallye Sport.
Την ίδια χρονιά, μια εξέλιξη του RS1600, με κεφαλή με ωστήρια και 1.800άρι μπλοκ, νίκησε στο εξουθενωτικό WorldCupRally που διέτρεξε 26.000 km από το Λονδίνο στο Μέξικο. Η Ford, για να γιορτάσει το θρίαμβο αυτό, δημιούργησε το EscortMexico, το οποίο με τη σειρά του οδηγήθηκε σε εξίσου πολλές επιτυχίες. Μέσα σε τέσσερα χρόνια, τα EscortRS, περιλαμβανομένου του RS2000, όπως και των ισχυρών CapriRS2600 και RS3100 με μοτέρ V6, συσσώρευσαν άπειρες νίκες. Ανάμεσά τους τρία ράλι RAC και τρεις τίτλους στο πρωτάθλημα EuropeanTouringCar.
Το δεύτερο μισό των ’70s
To 1975, το EscortMk2 έκανε την εμφάνισή του, διατηρώντας το original μοτέρ BDA, και μαζί με αυτό ένα νέο RS1800. Αυτό θα κατέληγε να γίνει το πιο επιτυχημένο αυτοκίνητο ράλι της Ford και νίκησε στο πρωτάθλημα οδηγών και κατασκευαστών στο WorldRallyChampionship του 1979.
Ένα χρόνο αργότερα, εμφανίστηκε ένα νέο Escort με δίλιτρο μοτέρ ενός εκκεντροφόρου επικεφαλής από Pinto, το RS2000 . Ήταν το αυτοκίνητο με το προσωνύμιο «droopsnoot», μια αεροδυναμική μύτη και τέσσερα φανάρια στη μάσκα. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με μια μικρή πίσω πτέρυγα, λέγεται ότι μείωσε το συντελεστή οπισθέλκουσας (Cd) κατά 16%. Οι ντίλερ προσέφεραν επίσης την έκδοση X–Pack με 148 PS και πρόσθετα «φουσκώματα» στα φτερά. Οι πολλές επιτυχίες του RS2000 σε διάφορες διοργανώσεις το βοήθησαν να εξελιχτεί στο best–selling μοντέλο RS όλων των εποχών.
Η δεκαετία του ’80
Στα χρόνια των ’80s, όλα άλλαξαν με την έλευση του EscortMk3. Οι φαν δυσαρεστήθηκαν με τη μετακίνηση των κινητήρων τροχών από πίσω σε εμπρός, αλλά η Ford κλιμάκωσε την απόφασή της με το RS1600i να ακολουθεί –i για τον ψεκασμό (injection). O κινητήρας 1.6 CVH είχε διπλή ανάφλεξη και μεγάλο βύθισμα εκκεντροφόρων, προκειμένου να βοηθηθούν οι αγωνιστικές εκδόσεις στο GroupA για να γυρίζουν στις 6.500 rpm και να αποδίδουν 160 PS. Μόνο 5.000 κομμάτια προγραμματίστηκαν αρχικά για παραγωγή, αλλά η μεγάλη ζήτηση ανάγκασε τη Ford να κατασκευάσει κοντά στα 9.000 κομμάτια μέχρι την παύση της παραγωγής του το 1984.
Ταυτόχρονα με τον ψεκασμό, το RS1600i ήταν και το πρώτο Escort με 5άρι χειροκίνητο σασμάν. Οι εκδόσεις δρόμου μπορούσαν να εξοπλιστούν με μπάκετ της Recaro, ηλεκτρικά παράθυρα, κεντρικό κλείδωμα και φιμέτζάμια.
Ακόμη περισσότερα θα έρχονταν με το λανσάρισμα του EscortRSTurbo, το 1984. Το τούρμπο απέδιδε 135 PSαπό την έκδοση δρόμου κιόλας και τη διαχείριση της δύναμης επικουρούσε ένα υδραυλικό μπλοκέ διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης. Escort RS1600i και Turbo αποδείχτηκαν επιτυχημένα αγωνιστικά για διοργανώσειςtouringcar, αλλά για τα ράλι ήταν ξεκάθαρο ότι για να είσαι ανταγωνιστικός στο GroupB χρειαζόταν κάτι πιοακραίο.
Το αποτέλεσμα ήταν για ένα μοναδικό και το πιο ακριβό μοντέλο Rallye Sport που είχε κατασκευαστεί μέχρι τότε. Το RS200 ήταν ένα διθέσιο, κεντρομήχανο, τετρακίνητο ειδικό αυτοκίνητο, που συμπληρωνόταν από το μερικώς ανθρακονημάτινο σασί του. Για να εκπληρωθεί η υποχρέωση των 200 «πολιτικών» αυτοκινήτων που απαιτούνταν για την ομολογκασιόν του RS200, καθένα από αυτά φορούσε ένα 4κύλινδρο μοτέρ τούρμπο εξελιγμένο από την Cosworth, με μέγιστη ισχύ 250 PS. Το αντίστοιχο αυτοκίνητο για τα ράλι απέδιδε το εξωπραγματικό νούμερο των 650 PS. Πριν όμως το Ford RS200 βρει το δρόμο του για τα ράλι, τα αυτοκίνητα του Group B καταργήθηκαν από το πρωτάθλημα για λόγους ασφαλείας.
Μια έκδοση του μοτέρ του RS200 βρήκε στέγη κάτω από το καπό του Sierra και ενός από τα πιο διάσημα αυτοκίνητα Rallye Sport όλων των εποχών: Του SierraRSCosworth. Ικανό για ταχύτητες έως και 240 km/h, με άμεση επαλήθευση στη επίσημη παρουσίασή του στο Τύπο, όπου δύο δημοσιογράφοι ακολουθούσαν στην παραλλήλως στην autobahn ένα τζετ της Boeing κατά την τροχοδρόμηση στο διάδρομο κατά την προσέγγισή του.
Το 1987, για να αποδείξει το αγωνιστικό δυναμικό του «Cossie», η Ford ζήτησε από το Tickford να δημιουργήσει 500 κομμάτια για σπέσιαλ ομολογκασιόν. Το αυτοκίνητο που προέκυψε ήταν το CosworthRS500. Οι αναβαθμίσεις περιελάμβαναν διπλά μπεκ, μεγαλύτερη τουρμπίνα της Garrett που τροφοδοτείτο από μεγαλύτερο ιντερκούλερ και ένα βελτιωμένο αεροδυναμικό κουστούμι. Σε αγωνιστική διαμόρφωση, το Cosworth RS500, μπορούσε να ανέβει στους 500 ίππους. Ήταν δε τόσο ανυπέρβλητο από τον ανταγωνισμό έτσι ώστε χρειάστηκε να αλλάξουν οι κανονισμοί για να αποκτήσει μειονέκτημα.
Το δίπορτο Sierra Cosworth απέκτησε και έκδοση σεντάν με την ονομασία SapphireCosworth το 1988, ενώ δύο χρόνια αργότερα προστέθηκε και τετρακίνηση. Μια κοντύτερη έκδοση του σασί του Sierra Cosworth ήταν ουσιαστικά εκείνη που υποστήριξε κάτω από τα ρούχα το αβρό στο κράτημα EscortRSCosworthMk5, που πήρε πολλές νίκες, μεταξύ αυτών και το MonteCarloRally του 1994.
Από το 1990 μέχρι σήμερα
Νωρίς μέσα στη δεκαετία του ’90, τα EscortRS2000 και FiestaRS1800 έφεραν ξανά στο προσκήνιο το θρυλικά διακριτικά, ταυτόχρονα με το διάττον FiestaRSTurbo που δεν κατάφερε να εκπληρώσει τις υψηλές προσδοκίες που έτρεφε η Ford γι’ αυτό.
Η Ford κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια και έκανε αλματώδη βήματα για να βελτιώσει την γκάμα των προϊόντων της και κατά το τέλος της χιλιετίας το αποτέλεσμα άκουγε στο όνομα του υπέροχου FocusMk1. Πέντε χρόνια ύστερα από το τελευταίο μοντέλο RS, το Focus RS 2002 ήταν το αυτοκίνητο που πήρε τη σκυτάλη των τιμημένων διακριτικών. Σε όλη δε τη διάρκεια της ζωής του τα περίφημα, τόσο στις αγορές όσο και στους αγώνες. Στο ίδιο μήκος κύματος και το Focus RS Mk2, ικανό αλλά και πιο all rounder από ποτέ.
Εάν η σημερινή εμμονή της Ford για κορυφαία οδηγικά αυτοκίνητα δεν είναι κάτι που μπορείς να παραγνωρίσεις, τότε το νέο Fucus RS είναι μια ακόμη θετική προσθήκη σε μια περίοδο τεσσάρων δεκαετιών, κατά τις οποίες γεννήθηκαν σπουδαία μοντέλα Rallye Sport.
Η Ford είναι αμερικάνικη αυτοκινητοβιομηχανία. Επίσημα ονομάζεται Ford Motor Company (FMC) και ιδρύθηκε στις 16 Ιουνίου 1903 από τον Χένρυ Φορντ (Henry Ford) στο Ντιτρόιτ. Η εταιρεία έφερε την επαναστατική καινοτομία στον τρόπο παραγωγής με το μοντέλο Ford Model T του 1908 – 1927, το οποίο καθιέρωσε για πρώτη φορά στην ιστορία της παγκόσμιας αυτοκίνησης την μαζική παραγωγή.
Όμιλος Ford
Μαζί με την μητρική Ford, στον Όμιλο Ford ανήκουν: η μάρκα πολυτελείας Lincoln και η θυγατρική εταιρεία κατασκευής ισχυρότερων εκδόσεων του Ford Mustang Shelby, ενώ είναι μέτοχος και της ιαπωνικής Mazda, αν και σήμερα κατέχει ποσοστό μόλις 3% της εταιρείας.
Συνολικά, ο Όμιλος Ford είναι σήμερα η 4-η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία παγκοσμίως, μετά την Toyota, την General Motors και τον Όμιλο Volkswagen. Από το 2008, η Ford έχει γίνει η δεύτερη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία στην Ευρώπη, πίσω μόνο από τον Όμιλο Volkswagen, με τις ευρωπαϊκές πωλήσεις της Ford μάλιστα να ξεπερνούν κατά καιρούς αυτές που σημειώνει στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πρόσφατες αναδιαρθρώσεις
Στις 12 Mαρτίου 2007, πώλησε την Aston Martin σε μία ιδιωτική κοινοπραξία που ανήκει στον πρόεδρο της βρετανικής εταιρείας Prodrive, τον David Richards, αν και η ίδια η Prodrive δεν είχε καμία οικονομική ανάμειξη στην αγοραπωλησία. Στην ίδια κοινοπραξία συμμετέχουν ο Βρετανός επιχειρηματίας John Sinders, φανατικός συλλέκτης Aston Martin, συν δύο επενδυτικές εταιρείες από το Κουβέιτ: Investment Dar και Adeem Investment Co.
Επίσης, το 2008 πώλησε την Jaguar και την Land Rover στην ινδική Tata Motors. Ως αποτέλεσμα, το Premier Automotive Group της Ford σταμάτησε να υπάρχει. Τελικώς, το 2010 πώλησε και την Volvo στην κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία Geely, σε μια προσπάθεια συγκέντρωσης οικονομικών πόρων, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2008, ενώ προχώρησε και στη διακοπή της εταιρείας Mercury τον Ιανουάριο του 2011, με σκοπό να επικεντρωθεί αποκλειστικά στις Ford και Lincoln. Για τον ίδιο λόγο, τον Νοέμβριο του 2008 μείωσε το προηγούμενο ποσοστό του 33,4% που κατείχε στην Mazda, σε μόλις 13,4% και στις 18 Νοεμβρίου 2010, σε μόλις 3%.
Παγκόσμιες αγορές
Εκτός από τις εγκαταστάσεις της στις Ηνωμένες Πολιτείες, που θεωρούνται ως η «μητρόπολη» της εταιρείας, η Ford διαθέτει και σημαντικές θυγατρικές εγκαταστάσεις στη Γερμανία, στην Αυστραλία, στη Βραζιλία και στην Ινδία.
Αρχικά, τα εκτός ΗΠΑ διαθέσιμα μοντέλα της Ford Motor Company, ήταν ουσιαστικά παράλληλες εκδόσεις αυτών που κυκλοφορούσαν στην αμερικανική αγορά, αλλά μεταγενέστερα άρχισαν να αναπτύσσονται και να πωλούνται μοντέλα ειδικά στην Ευρώπη.
Για πρώτη φορά τετρακίνητο
Μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές στο νέο Ford Focus RS είναι αυτή από την μπροστινή κίνηση στην τετρακίνηση. Αυτό είναι το πρώτο χάτσμπακ με τα διακριτικά RS που έχει την κίνηση και στους 4 τροχούς, από την εποχή τουEscort Cosworth. Το σύστημα περιλαμβάνει και πρόγραμμα “drift mode” που επιτρέπει ελεγχόμενες πλαγιολισθήσεις – στις κατάλληλες συνθήκες βέβαια.
Ο υπεύθυνος παγκόσμιας εξέλιξης προϊόντων και τεχνικός διευθυντής της Ford, Raj Nair, λέει σχετικά: «Το σημαντικό είναι πως η τεχνολογία δεν μειώνει την οδηγική εμπειρία. Αυτό είναι ένα αυτοκίνητο με το οποίο μπορείς ναδιασκεδάσεις και να ντριφτάρεις ελεγχόμενα, ή και να πας για τον γρήγορο γύρο στην πίστα. Αυτά τα δύο πράγματαδεν συνδυάζονται εύκολα, όμως η συγκεκριμένη τεχνολογία μας το επιτρέπει».
Με χρόνο 4,7” στο 0-100 km/h, το νέο Focus RS είναι το πιο γρήγορο σε επιτάχυνση RS που έχει φτιαχτεί ποτέ. Στην επίδοση αυτή, πέρα από την προηγμένη τετρακίνηση, συμβάλλει και το σύστημα launch control – άλλη μια πρωτιά σε Ford RS.
O οδηγός επιλέγει το launch control από το σχετικό μενού, βάζει πρώτη, πατάει τέρμα το γκάζι και αφήνει το συμπλέκτη. Τότε το σύστημα δίνει τη μέγιστη έλξη, διατηρώντας τη μέγιστη ροπή του κινητήρα μέσω της λειτουργίας overboost, κατανέμοντας τη ροπή ιδανικά στους 4 τροχούς, ελέγχοντας το σύστημα traction control και ρυθμίζοντας κατάλληλα τα αμορτισέρ.
Για τη μέγιστη επιτάχυνση εν κινήσει, ανάβει ένα φωτάκι αλλαγής ταχύτητας στον πίνακα οργάνων ειδοποιώντας τον οδηγό όταν πλησιάζει τις βέλτιστες στροφές αλλαγής, 5.900 rpm. Το λαμπάκι αυτό αναβοσβήνει όταν ο κινητήρας φτάσει το όριο των 6.800 rpm.
Το νέο Focus RS προσφέρει 4 διαφορετικά Drive Modes (προγράμματα οδήγησης), που ρυθμίζουν ανάλογα την τετρακίνηση, τα αμορτισέρ, το σύστημα ελέγχου ευστάθειας, την απόκριση κινητήρα και τιμονιού, καθώς και τον ήχο της εξάτμισης. Τα προγράμματα είναι τα Normal, Sport, Track (για πίστα) και το Drift Mode που είπαμε παραπάνω.
Ιπποδύναμη και ροπή του κινητήρα
Ο 4κύλινδρος 2.3 EcoBoost είναι μια αναβαθμισμένη έκδοση του κινητήρα από το νέο Ford Mustang και αποδίδει10% παραπάνω ισχύ χάρη σε μια σειρά μετατροπές. Αυτές περιλαμβάνουν ένα τούρμπο χαμηλής αδράνειας και διπλής εισόδου (twin-scroll) με μεγαλύτερο συμπιεστή για αύξηση της παροχής. Μεγαλύτερη είναι επίσης η εισαγωγή αέρα και το intercooler.
Ο κινητήρας συνδυάζεται με ένα χειροκίνητο 6άρι κιβώτιο με πιο κοντές διαδρομές λεβιέ για πιο γρήγορες και ακριβείς αλλαγές ταχυτήτων. Ο συμπλέκτης και η υπόλοιπη μετάδοση έχουν ενισχυθεί για να αντιμετωπίσουν τα 44,9kgm ροπής, που αποδίδονται από τις 2.000 έως τις 4.500 rpm. Ακόμη μεγαλύτερη ροπή, 48,1 kgm, είναι διαθέσιμη για διαστήματα μέχρι 15” στη φουλ επιτάχυνση, χάρη στη λειτουργία overboost.
Ο κινητήρας έχει και σύστημα εξαγωγής μεγαλύτερης διαμέτρου. Εκτός από το ότι αυξάνει την ιπποδύναμη, το σύστημα αυτό, όπως λέει η Ford, «έχει ρυθμιστεί για να προσφέρει έναν ευχάριστο σπορ ήχο κατά τη γρήγορη οδήγηση, με το βαθύ γουργούρισμα και τα σκασίματα που έχουν την υπογραφή RS».
Επιπλέον, για αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες, η κυλινδροκεφαλή είναι φτιαγμένη από ειδικό, αναβαθμισμένο κράμα και πατάει σε ενισχυμένη φλάντζα. Για τον ίδιο λόγο, το μπλοκ έχει ισχυρότερα χιτώνια από χυτοσίδηρο υψηλής αντοχής. Ένα ψυγείο σημαντικά μεγαλύτερο από του Focus ST βοηθάει στην ψύξη.
Η μέγιστη ιπποδύναμη που ξεπερνά τους 350 PS έχει πλέον επικυρωθεί και κάνει το Focus RS Mk3 το πιο δυνατό«νορμάλ» Focus RS μέχρι τώρα. Το RS Mk1 είχε 215 PS και το Mk2, 305 PS. Πάντως, υπήρχε και η ειδική έκδοση Focus RS500 του Μκ2 που είχε και αυτή 350 άλογα.
Το στήσιμο και η σχεδίαση
Το νέο Focus RS θα πωλείται αποκλειστικά ως 5θυρο, σύμφωνα με την παγκόσμια στρατηγική της Ford για τη σειρά Focus. Όμως κατά τα άλλα το RS είναι σημαντικά αναβαθμισμένο σε σχέση με το Focus ST.
Η ανάρτηση έχει στηθεί εξαρχής με σκληρότερα ελατήρια, αντιστρεπτικές και σινεμπλόκ, καθώς και αμορτισέρ δύο θέσεων, που μπορούν να ρυθμιστούν για δρόμο και για πίστα.
Το σύστημα διεύθυνσης με την ηλεκτρική υποβοήθηση έχει επίσης ρυθμιστεί για να συνεργάζεται με το πιο άκαμπτομπροστινό σύστημα, με τους κοντύτερους συνδέσμους, ώστε να προσφέρει, όπως λέει η Ford, «ένα τιμόνι μεαπόκριση και “συνδεδεμένη”, εξαιρετική αίσθηση».
Για να δοθεί έμφαση στις ικανότητες του νέου RS σε πίστα, θα είναι διαθέσιμο για πρώτη φορά με ειδικά εξελιγμένα,ημι-σλίκ λάστιχα. Ο αγοραστής θα μπορεί να επιλέξει μεταξύ των στάνταρ τροχών 19 ιντσών και των ελαφρών,σφυρήλατων της ίδιας διαμέτρου, που μπορούν να φορέσουν είτε τα Michelin Pilot Super Sport 235/35 RD δρόμου, είτε τα Pilot Sport Cup 2 semi-slick. Στο όλο στήσιμο του αυτοκινήτου έχει συμβάλει αποφασιστικά ο θρυλικός KenBlock.
Η έντονη εξωτερική σχεδίαση είναι δημιούργημα των σχεδιαστών της Ford, αλλά και της ανάγκης για βελτιωμένηαεροδυναμική άντωση και καλύτερη ψύξη κινητήρα και φρένων.
Αντίστοιχα αναβαθμισμένο είναι και το εσωτερικό, με καθίσματα μπάκετ της Recaro, φαλτσοκομμένο δερμάτινο τιμόνι, αλουμινένια πεντάλ και απλούστερο ταμπλό από εκείνο των νορμάλ Focus. Αυτό περιλαμβάνει μια στάνταρ έγχρωμη οθόνη αφής 8 ιντσών και το σύστημα συνδεσιμότητας Ford Sync2.
Οι αγοραστές θα μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα σε 4 χρώματα: το στάνταρ Stealth Grey και τα έξτρα Frozen White, Shadow Black και Magnetic που θα χρεώνονται επιπλέον. Οι τιμές για το νέο Focus RS στην Ελλάδα ξεκινούν από τα 44.740 ευρώ.
Ο επικεφαλής της Ford Ευρώπης, Jim Farley, λέει ότι το νέο Focus RS «εκφράζει την ουσία» της μάρκας. «Φτιάχνουμε σπουδαία αυτοκίνητα, που είναι και προσιτά. Αυτός είναι και ο ορισμός του RS. Η επιστροφή του RS είναι μια ξεχωριστή στιγμή για εμάς και τους πελάτες μας. Δεν θέλουμε απλά μια βιώσιμη επιχείρηση στην Ευρώπη, θέλουμε μια επιχείρηση που να σφύζει από ζωή. Το νέο RS είναι μέρος αυτού του ταξιδιού».
Η πιο hardore έκδοση του Focus RS Mk2 που υπήρχε στην ευρωπαϊκή αγορά σε 500 μόλις κομμάτια. Αυτό υποδηλώνε και η ονομασία του (RS500), ενώ η έκδοση αυτή θα αποτελούσε και την πιο γρήγορη έκδοση για την δεύτερη γενιά του RS.Ο 5κύλινδρος υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας των 2,5 λίτρων που εφοδίαζε και το «απλό» RS είχε «πάρει αναβολικά» ανεβάζοντας τη δύναμή του στους 350 ίππους με τη ροπή να φτάνει τα 460 Nm (από 305 και 440 Nm αντίστοιχα στο RS). Συγκεκριμένα είχε αλλαχτεί το σύστημα εισαγωγής με μεγαλύτερο πλέον intercooler αλλά και φίλτρο αέρος όπως επίσης και το σύστημα εξαγωγής με μεγαλύτερης διαμέτρου σωλήνα εξαγωγής (downpipe). Αναβάθμιση είχε υποστεί και η χαρτογράφηση της ηλεκτρονικής μονάδας του κινητήρα καθώς επίσης είχε αυξηθεί η πίεση υπερπλήρωσης του turbo ενώ αναβαθμισμένη ήταν και η αντλία καυσίμου. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα η διαδικασία του 0-100 να πραγματοποιείται σε μόλις 5,6 δεύτερα με την τελική να φτάνει τα 263χμ./ώρα.Αλλαγές σε ανάρτηση και φρένα δεν κρίθηκαν αναγκαίες από την εταιρεία καθώς οι επιλογές που είχαν γίνει στο «απλό» Focus RS στέκονταν στο ύψος των πιο «απαιτητικών» περιστάσεων των extreme εκδόσεων RS500. Είναι φυσικό ότι η επαναστατική εμπρός ανάρτηση με το σύστημα RevoKnuckle όπως και το διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης της Quaife είχαν διατηρηθεί . Ο καθαρόαιμος χαρακτήρας του RS500 ενισχύθηκε και από τις αλλαγές στην εμφάνισή του. Εκτός από την χαρακτηριστική ματ μαύρη βαφή (Panther Black) του αμαξώματός του, οι μαύροι τροχοί, οι κόκκινες δαγκάνες των φρένων και το σηματάκι «500» πίσω αποτελούσαν τα κύρια στοιχεία που διαφοροποιούσαν εξωτερικά την εν λόγω έκδοση. Στο εσωτερικό, οι αλλαγές του RS500 από το RS περιορίζονταν στο ταμπελάκι της έκδοσης με τον αύξοντα αριθμό του μοντέλου παραγωγής στην «carbon look» κονσόλα καθώς και τα bucket καθίσματα σε βαθύ κόκκινο χρώμα όπως και επίσης και στις ίδιας απόχρωσης ραφές σε τιμόνι επιλογέα και πατάκια.Μόλις 5 RS500 προορίζονταν για την ελληνική αγορά, οπότε όποιος πρόλαβε? το RS500 είδε!
